Hoe ben je terechtgekomen bij VPD?
Paul Veulemans: “Eerder toevallig. Na een carrière van bijna 20 jaar bij de MIVB kreeg ik een gouden handdruk. Ik had er een eerder administratieve job, ik was verantwoordelijk voor alles wat met personeel en restaurants te maken had. De dienst werd uitbesteed en mijn job was overbodig geworden. Ik besloot dat ik écht de handen uit de mouwen wou gaan steken en een totaal nieuwe richting wou uitgaan. Zo kwam ik bij VPD terecht en werd ik vrachtwagenchauffeur. Ik werk nu bij VPD sinds 1992, meer dan 30 jaar ondertussen.”
Wat houdt je functie in?
Paul Veulemans: “ Oorspronkelijk werkte ik als vrachtwagenchauffeur, maar in al die jaren heb ik veel functies vervuld binnen het bedrijf. Ik heb een tijd in het magazijn gewerkt, op de planning en tot voor kort was ik fleet manager. Nu assisteer ik vooral jongere collega’s. Met mijn jarenlange ervaring kan het soms heel nuttig zijn dat ik hen bijsta. Momenteel volg ik mee het onderhoud van de voertuigen op, sta ik de collega’s bij interventies, pech of ongelukken bij en organiseer ik mee het beheer van de chauffeurs. Hun papieren moeten in orde zijn. Ze dienen elke 5 jaar hun rijbewijs te vernieuwen en bijscholingen volgen voor opfrissing van het beroep.”
NOG NIET KLAAR VOOR HET PENSIOEN
Waarom kies je ervoor ondanks je pensioengerechtigde leeftijd om toch te blijven werken? En waarom bij VPD?
Paul Veulemans: “Ik ben er nog niet klaar voor om alle dagen thuis te zitten. Ik blijf liever actief en kom graag onder de mensen. Ik ben graag bezig. Ik werk nu ook deeltijds waardoor ik een goeie balans behoud tussen mijn werk en mijn privéleven. Op deze manier blijf ik ook in contact met de maatschappij. Ik zie VPD ook een beetje als mijn kind. Ik was erbij vanaf het begin en heb het bedrijf enorm zien evolueren. VPD is na al die jaren uitgegroeid tot een passie voor mij. Ik heb ook het gevoel dat mijn werk bij VPD nog niet af is.
Wat mij enorm boeit is de elektrificatie van de voertuigen en de duurzame strategie van VPD. Ik ben misschien niet meer van de jongste, maar ik ben graag mee met de nieuwe technologieën. Zo ben ik ook al elektrische voertuigen mee gaan testrijden, heel interessant om dit te mogen doen.
Vanaf mijn 51 jaar kreeg ik bij VPD ook de kans om deeltijds te werken zodat ik mijn zieke ouders kon verplegen. Ik was toen nog vrijgezel en had mijn ouders in huis genomen die hulpbehoevend waren. Ik heb ze verzorgd tot aan de dood van mijn vader. Ik denk ook door minder te gaan werken vanaf mijn 51 dat ik minder snel opgebrand ben qua energie, ik heb nog overschot (lacht).”
“Mijn werk is mijn hobby”
Wat spreekt je aan in je functie?
Paul Veulemans: “Ik heb altijd enorm veel interesse gehad in motors en auto’s. De techniek, mechaniek en de evolutie van een vrachtwagen spreekt mij enorm aan. Mijn werk is mijn hobby.”
Waarom doe je je werk graag?
Paul Veulemans: “Moeilijk te zeggen. Ik ben meer de man die graag in actie is dan administratief bezig.”
Heb je nog andere hobby’s buiten VPD?
Paul Veulemans: “Auto’s en moto’s zijn al sinds mijn kindertijd een passie van mij. In mijn jonge jaren heb ik nog geracet met auto’s. Ik blijf alles op de voet volgen over autosport en motorsport. Als dertiger kwam ik in contact met paarden en heb ik leren paardrijden. Dat heb ik 25 jaar lang gedaan, in competitie tot op nationaal niveau.”
Wat vindt je familie ervan dat je toch blijft werken ondanks je pensioen?
Paul Veulemans: “Ik ben lang vrijgezel geweest en heb mijn ouders verpleegd. Toen mijn vader stierf en mijn moeder naar een rusthuis ging, heb ik daar mijn vrouw leren kennen die er als verzorgster werkte. Met haar ben ik nu 9 jaar getrouwd. Mijn vrouw heeft er geen probleem mee dat ik nog voort werk. Ze weet dat ik moeite zou hebben om hele dagen thuis te zitten.”
GOEDE WERKSFEER
Waarom werk je graag bij VPD? Wat zijn de voordelen aan werken bij VPD?
Paul Veulemans: “Wat ik belangrijk vind is de werksfeer. Het is niet altijd makkelijk geweest, maar hoe langer ik bij VPD werkte, hoe beter ik mij in mijn vel voelde. Ik heb hier altijd een goed contact gehad met de bazen. En er wordt en werd rekening gehouden met mij. Toen ik jaren geleden besloot mijn ouders in huis te nemen om hen te verzorgen, was dit geen probleem en kon ik deeltijds beginnen werken van mijn 51 tot mijn 65. Als er een probleem was kon ik altijd bij iemand terecht. Ik vind dat er een goede sfeer heerst onder de collega’s. Het ideale werk bestaat niet, maar als je soms water in je wijn doet en communiceert als er problemen zijn, lost dat heel veel op.”
Met zoveel jaren ervaring op je teller staan bij VPD, heb je vast een paar leuke anekdotes?
Paul Veulemans: “Soms zeggen mensen tegen mij dat ik een boek moet schrijven! In meer dan 30 jaar tijd gebeurt er wel eens wat. Iets dat ik nooit zal vergeten was een chauffeur die zich had vastgereden met zijn vrachtwagen in een bos. Hij moest een levering doen aan de ingang van een bos en reed samen met een begeleider. Na de levering reed de chauffeur door het bos naar een boerderij achter het bos, in plaats van achteruit terug te rijden. Hij heeft de vrachtwagen compleet vastgereden in het bos. We hebben met een depannageteam er uren aan gewerkt om de vrachtwagen er terug uit te krijgen, met alle gevolgen van dien.”
Heb je tips voor VPD?
Paul Veulemans: “De interne communicatie is al veel beter dan vroeger, maar kan altijd optimaler. Ik vind ook dat sommige collega’s die vooral administratief werk doen praktijkervaring missen. Vroeger was bijvoorbeeld een planner iemand die als chauffeur gewerkt had, nu is een planner iemand die gestudeerd heeft en theoretische kennis heeft, maar geen praktijkervaring heeft en meegereden heeft in een vrachtwagen of camionette. Ik denk dat het heel leerrijk zou zijn om die mensen ook eens op de baan te sturen zodat ze kunnen voelen hoe alles in de realiteit werkt.”
Waar zie je jezelf in de toekomst?
Paul Veulemans: “ Op termijn op pensioen (lacht). Ik ben net 69 geworden, maar zolang mijn gezondheid het toelaat werk ik graag nog verder bij VPD. Zolang ik er zin in heb doe ik voort. Het kriebelt nog teveel om te stoppen.”